Dutchland

Nog 11 weken en drie dagen, en dan zit ik al weer op mijn vliegtuig terug naar Amsterdam! Ik kan er met mijn hoofd nog helemaal niet bij dat ik hier echt weer weg ga. Maar mijn ticket is al geboekt voor 20 mei. En dan is het weer terug naar Dutchland zoals Nederland nu is gedoopt door Elias, Cory, Lehman en Jonah.
Gelukkig is elf weken nog een lange tijd om nog heel veel leuke dingen te doen. Er zijn ook nog heel veel leuke dingen gebeurd de afgelopen tijd, want met mijn nieuwe roommates is er ‘never a dull moment’, wanneer we de kans krijgen gaan we uit en anders maken we gewoon met of alleen ons of met vrienden er in de kamer een feestje van. En wonder boven wonder doen we ook allemaal nog braaf ons huiswerk.
Ik hoorde uit Amsterdam al verhalen van een lentezonnetje, hier zal ik daar nog een tijd op moeten wachten. Het lijkt wel alsof er hier om de dag een sneeuwstorm is (iedereen houdt ook steeds z’n vingers gekruist voor een vrije sneeuwdag). En dan de dag daarna smelt meestal de helft weer weg, dus een ontzettend dik pak hebben we nou ook weer niet ( maar meer dan je ooit in Amsterdam zal vinden). Het maakt wel het snowboard seizoen langer, dus mij hoor je niet klagen. Ik heb nu ook al het grootste deel van mijn snowboardlessen van school er op zitten, wat jammer is, want ik zit nu in een heel leuke groep. We zijn het hoogste niveau snowboarders en onze leraar is heel aardig en grappig ( en volgens mij ook blij dat hij mensen van zijn eigen niveau les kan geven). De afgelopen les ging Erin ook mee met mij van tevoren skiën, toen het tijd werd voor de les mocht zij ook gewoon mee doen (als skiër).
Mijn geweldige roomies Karyns en Cory’s verjaardagen zitten er aan te komen en ze hebben hetzelfde verjaardagweekend dus dat wordt flink losgaan! Ik hoop dat ik dat weekend overleef want zelf zonder een goede reden hebben wij al de beste feesten. We hebben zo’n beetje alles gehad, marshmallow gevechten, goldfish aanvallen we hebben dronken in de sneeuw gespeeld. Goldfish is eensoort crackersnack in de vorm van allemaal kleine visjes, en het leek Cory en Karyn wel grappig (en dat was het ook wel) om na het uitgaan, toen ik niet mee was, mij in m’n bed met goldfish te bekogelen en bij me in bed te springen, vier keer achter elkaar. Van nu af aan slaap ik altijd met mijn deur op slot. Ik heb ze wel weer flink terug kunnen pakken in het sneeuwgevecht.
Op school ben ook heel blij met mijn nieuwe vakkenpakket. Mijn Antropologie leraar is een soort vergrijsde Indiana Jones (en hij heeft een tijd in Friesland gewoond) en hij kan nooit bij een onderwerp blijven. Mijn speech leraar heeft er ook moeite mee om al zijn kennis voor zich te houden. Soms onderbreekt hij iemand in het midden van de speech om commentaar te leveren, en kan hij niet meer ophouden met praten. Maar hij geeft wel goede tips dus heel vervelend is het niet. Helaas heb ik wel weer dezelfde filosofie leraar, maar ik heb nu wel geleerd om voorbij zijn zeer duidelijke mening te kijken en gewoon de basisstof te leren. Voor Criminal Justice heb ik ook weer dezelfde lerares en zij is nog steeds mijn favoriet.
Ik ben voor het College Entertainment Board ook weer geselecteerd om weer naar een conferentie te gaan, deze keer voor 3 nachten. Het was moeilijk om er bij te komen, omdat iedereen wilde gaan, dus uiteindelijk moesten we allemaal een stukje schrijven, waarom je de beste zou zijn om te gaan. Dat is Amerika ten voeten uit; het is altijd zelf promotie, ik denk nog niet dat ik dat ooit helemaal onder de knie zal krijgen, maar voor Nederlandse standaard ben ik misschien al een ongelooflijke arrogante tuthola.(mijn autocorrectie veranderde hier tuthola in autolak, ik vond dat iedereen wel even mocht weten hoe bizar windows is =P).
Dus nog elf weken en dan verandert mijn leven weer compleet. Gelukkig wil iedereen hier Amsterdam wel zien en dus gezellig bij mij langskomen, ik kan ook niet wachten om iedereen weer een dikke knuffel te geven!

p.s. nog veel meer foto's staan ook op mijn Hyves pagina en Facebook. (ik zal nog ee dia show houden als ik terug kom LOL)